وبلاگ

شکستگی پروگزیمال هومروس؛ علائم، علل و روش‌های درمان

شکستگی پروگزیمال هومروس

 

شکستگی پروگزیمال هومروس؛ علائم، علل و روش‌های درمان

 

مقدمه

شکستگی پروگزیمال هومروس (Proximal Humerus Fracture) یکی از شایع‌ترین شکستگی‌های استخوان بازو به‌ویژه در افراد مسن است. این نوع شکستگی عمدتاً در اثر زمین خوردن روی دست باز یا تصادفات ایجاد می‌شود و بسته به میزان جابجایی قطعات، روش‌های درمان متفاوتی دارد. در این مقاله به بررسی کامل این شکستگی و راهکارهای درمانی می‌پردازیم.

 

علائم شکستگی پروگزیمال هومروس

  • درد شدید در ناحیه شانه و بازو
  • تورم و کبودی
  • ناتوانی در حرکت دادن شانه
  • تغییر شکل ظاهری مفصل
  • احساس ترکیدن یا صدای شکستن در زمان حادثه

 

علل و عوامل خطر

  • ضربه مستقیم یا غیرمستقیم: مانند زمین خوردن روی شانه
  • پوکی استخوان: عامل اصلی در سالمندان
  • تصادفات رانندگی یا ورزش‌های پر برخورد
  • بیماری‌های متابولیک استخوان

 

تشخیص شکستگی پروگزیمال هومروس

پزشک با گرفتن شرح حال، معاینه فیزیکی و استفاده از روش‌های تصویربرداری زیر، تشخیص را قطعی می‌کند:

رادیوگرافی (X-ray)

سی‌تی‌اسکن در صورت نیاز به بررسی دقیق‌تر شکستگی و جابجایی‌ها

 

درمان شکستگی پروگزیمال هومروس

۱. درمان غیرجراحی (محافظه‌کارانه):

در مواردی که شکستگی جابجایی زیادی نداشته باشد:

  • استفاده از آویز شانه (Arm Sling)
  • فیزیوتراپی و تمرینات دامنه حرکتی پس از مدتی استراحت
  • داروهای ضد درد و ضد التهاب

۲. درمان جراحی:

در صورت وجود جابجایی زیاد، چند تکه شدن شکستگی، یا اختلال در خون‌رسانی به سر استخوان بازو، جراحی پیشنهاد می‌شود:

  • فیکساسیون با پلیت و پیچ
  • نصب پروتز شانه در موارد خاص

جراحی آرتروپلاستی شانه

 

عوارض احتمالی

  • خشکی مفصل شانه (Frozen Shoulder)
  • کاهش دامنه حرکتی
  • جوش نخوردن یا بد جوش خوردن استخوان
  • آسیب به عروق یا اعصاب

 

مراقبت‌های بعد از درمان

  • شروع فیزیوتراپی با نظر پزشک
  • اجتناب از حرکات ناگهانی یا بلند کردن اجسام سنگین
  • پیگیری‌های منظم تصویربرداری
  • مصرف داروهای تجویزی

 

پیشگیری از شکستگی پروگزیمال هومروس

  • کنترل پوکی استخوان با تغذیه و دارو
  • انجام ورزش‌های تعادلی برای جلوگیری از زمین‌خوردن
  • رعایت ایمنی در خانه و محیط کار

 

نتیجه‌گیری

اگرچه در بسیاری از موارد بدون جراحی بهبود می‌یابد، اما تشخیص دقیق و درمان به‌موقع آن، از بروز عوارض و محدودیت‌های حرکتی جلوگیری می‌کند. مشاوره با پزشک متخصص ارتوپدی و پیروی از برنامه توان‌بخشی، کلید موفقیت درمان است.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *