روش‌های جراحی نوین در شانه و مزایای آن

جراحی شانه در سال‌های اخیر با پیشرفت چشمگیر تکنولوژی، دچار تحولات عظیمی شده است. این روش‌ها به بهبود عملکرد شانه، کاهش درد و کوتاه شدن دوره نقاهت کمک می‌کنند. در ادامه به بررسی مهم‌ترین روش‌های جراحی نوین شانه و مزایای آن‌ها می‌پردازیم.

۱. آرتروسکوپی شانه (جراحی بسته شانه)

آرتروسکوپی شانه یکی از پیشرفته‌ترین و کم‌تهاجمی‌ترین روش‌های جراحی برای تشخیص و درمان مشکلات مفصل شانه است. در این روش، جراح از یک ابزار باریک به نام آرتروسکوپ که شامل یک دوربین کوچک و نور است، برای مشاهده داخل مفصل استفاده می‌کند. تصاویر به‌صورت زنده روی مانیتور نمایش داده می‌شوند و پزشک می‌تواند با دقت بالا نواحی آسیب‌دیده را بررسی و درمان کند.

برش‌های مورد نیاز در آرتروسکوپی بسیار کوچک‌تر از جراحی باز هستند، که این موضوع باعث کاهش آسیب به بافت‌های اطراف، درد کمتر پس از عمل، و دوره نقاهت کوتاه‌تر می‌شود.

موارد کاربرد آرتروسکوپی شانه:

1. پارگی تاندون روتاتور کاف (تاندون‌های چرخاننده شانه)
2. دررفتگی‌های مکرر شانه
3. التهاب بورس یا تاندون‌ها
4. برداشت زائده‌های استخوانی یا بافت‌های آسیب‌دیده
5. خشکی یا چسبندگی مفصل شانه
6. ترمیم لابروم (Labrum)

مزایای آرتروسکوپی شانه:

• برش‌های کوچک و بهبود زیبایی ظاهری پوست
• درد کمتر نسبت به جراحی باز
• کاهش ریسک عفونت و خونریزی
• بازگشت سریع‌تر به کار و ورزش
• دقت بالا در تشخیص و درمان هم‌زمان آسیب‌ها

۲. تعویض مفصل شانه (پروتز شانه)

در مواردی مانند آرتروز پیشرفته یا شکستگی‌های شدید، تعویض مفصل شانه می‌تواند گزینه مناسبی باشد. در این روش، مفصل آسیب‌دیده با یک مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود.

مزایا:

• بهبود قابل توجه دامنه حرکتی
• کاهش شدید درد
• افزایش کیفیت زندگی بیماران

۳. تثبیت آرتروسکوپیک بی‌ثباتی شانه 

برای افرادی که از دررفتگی مکرر شانه رنج می‌برند، این روش با استفاده از آرتروسکوپ و ابزارهای پیشرفته، رباط‌های آسیب‌دیده را بازسازی کرده و شانه را پایدار می‌کند.

مزایا:

• بدون نیاز به جراحی باز
• کاهش احتمال دررفتگی مجدد
• حفظ ساختار طبیعی مفصل

جمع‌بندی

امروزه با بهره‌گیری از روش‌های جراحی نوین در شانه، بسیاری از بیماران می‌توانند بدون تحمل دردهای طولانی‌مدت و با حداقل عوارض، به زندگی فعال بازگردند. انتخاب روش مناسب، وابسته به تشخیص دقیق متخصص ارتوپدی و شرایط خاص هر بیمار است.